Column van Jerrey Klaagzang

Het schijnt dat een moeder en dochterband heel bijzonder kan zijn en soms zelfs extreme vormen kan aannemen. Deze band begint al bij de geboorte. Op het moment dat je moeder wordt, ontstaat er meteen een bijzondere band met je kind. Het is een oergevoel wat je sterk maakt, waarbij je je kind tegen alles wilt beschermen en waarbij je alles voor hem of haar over hebt. Je voelt een soort trots en wil alles voor je kind doen. In de loop der jaren kan het zijn dat je kind zich daar een beetje vanaf proberen te zetten en een eigen leven wil gaan leiden. Maar er zijn ook genoeg kids, die met die band meegroeien en net zo worden als hun moeder. Vooral rond de pubertijd komt dit verschil tussen de ‘moeder-dochterbanden’ vaak goed tot uiting. Ik zie het al voor me….

Dochterlief staat lekker onder de douche en zingt ‘ns een deuntje. Moeder hoort dit en bedenkt dat kleine meisjes groot worden. Haar trots komt naar boven en enthousiast roept ze dat haar dochter eens meer met haar stem zou moeten doen want het klinkt ‘geweldig!’ In het eerste geval denkt de dochter dat haar moeder gek is geworden. ‘Mens, zeur toch niet zo, daar heb ik helemaal geen zin in’, zal dan een logische reactie zijn. In het tweede geval kan het circus beginnen. ‘Oh ja’, gilt dochter uit, ‘wat ben ik geweldig hé?!? Ik ga echt wel een ster worden! De vraag is alleen hoe?’ En op dat moment komt er net een reclame van Idols voorbij…
Kat in het bakkie, zullen moeder en dochter denken, want mensen met een goeie zangstem gaan in ieder geval door naar het theater. En dan naar de workshops en dan de grote tv-shows…..Ze zien het al helemaal voor zich, hoe dochterlief uiteindelijk in de finale zal staan...het publiek is uitzinnig….spandoeken in de zaal…..posters op de ramen…een eigen wassenbeeld in Madame Taussaud…en dan is daar het moment: dochter wint de finale en krijgt een eigen platencontract. Wat geweldig! En wat zal moeder dan trots zijn. Om te zorgen dat haar dochter tegen die tijd niets tekort zal komen, besluit ze zich nu al, naast haar rol als moeder, op te werpen in de rol van manager, mental coach en pr-lady. Normaal alleen voor professionals, maar ach, moedertje spelen is toch ook niet zo moeilijk?

Maar dan komen de audities. En helaas, de jury vindt het niet goed genoeg om door te gaan. Wat een teleurstelling, vooral moeders droom lijkt in duigen te vallen. Stoer probeert ze haar dochter op te vangen dat dochter ook zonder Idols wel beroemd zal worden. Op zich nog een logische reactie. Maar als de juryleden weer voorbijkomen, steekt moeders trots weer op. Terwijl zij aan de jury vraag waarom ze zo’n geweldig talent hebben laten gaan, staat haar dochter er op de achtergrond toch wat als een boerin met kiespijn bij. En dan vraag ik me af of die ‘moeder-dochterband’ nou echt zo bijzonder is….