Quotes liveshow 3

 

"De jaren '50 en '60 zijn natuurlijk hele leuke jaren geweest, maar ik ben toch wel ontzettend blij dat de contactlenzen zijn uitgevonden ... want anders had ik er ongeveer zó bijgezeten!" Marescha legt uit waarom ze toch liever in deze tijd leeft.

Martijn kondigt Marescha aan: "Ladies and gentlemen, Marescha has entered the building!"

"Je werd een beetje het gilmeisje." Henkjan heeft zo zijn eigen beeld van Marescha.
"Kijk, dat ben ik ... toen was ik er nog niet. Ik zou mezelf echt geen dag kunnen missen, echt waar." Harm zou zichzelf in de jaren '50 en '60 enorm missen!

Harm heeft zo zijn eigen redenen om zijn gekozen nummer te zingen: "Ik ga vanavond het nummer Wild Things van The Troggs zingen en ik doe het eigenlijk een klein beetje voor alle meisjes die ik heb gehad en die ik nog ga krijgen."

Chantal: "Wat is het toch als de jury zegt 'Op z'n Harms' of een 'Harmding', wat is dat nou? Is dat nou die X-factor die jij hebt?"
Harm: "Nou ja, laten we niet arrogant worden ofzo..."
Chantal: "Maar..."
Harm: "Maarja ... ik heb wel bepaalde kwaliteiten en als ik die laat zien worden mensen wel wild en dan worden ze gewoon gek!"

"Als ik Floortje hoor zingen 'It's my party and I cry if I want to', wat een redelijke arrogantie is, maar als zij erbij kijkt dan is het niet meer arrogant, dan komt het uit het hart." Henkjan legt uit waarom hij zo'n fan van Floortje is.
Martijn tegen Floortje, die een enorme Elvis fan is: "Je kijkt een beetje op tegen de King hè?"
Floortje: "Ja, heel erg!"
Martijn: "Dan kan je toch een prinsesje zijn?"

Na het optreden van I-Jay geeft Jerney haar jurycommentaar: "Volgens mij was je aan het eind van het liedje je tekst kwijt. Of was het zo bedoelt?"
I-Jay: "Huh? Volgens mij was ik niet m'n tekst kwijt."
Jerney: "O, sorry."
Chantal: "Dan was het zo bedoeld."

"Ik heb ooit wel eens tegen Serge dat ie zich heel houterig beweegt ... we kunnen constateren vanavond dat dát inmiddels achterhaald is. Hij swingt de pan uit!" Jerney ziet een stijgende lijn in de performance van Serge.

De danskwaliteiten van Serge zijn Martijn ook bij zijn performance opgevallen: "Als je de jive kan, dan weet je alles van blauwe zweetschoenen."
Aäron is op en top gemotiveerd: "Ik ga voor dat platencontract, dus de eerste plaats."
Maar Henkjan is daar nog niet zo zeker van: "Als je dat felbegeerde platencontract in de wacht wilt slepen, moet je ten eerste heel erg aan je uitspraak gaan werken en je moet minder met jezelf bezig zijn. Je bent zo in jezelf gekeerd dat het gaat irriteren. Ik wil dat je dat publiek gaat amuseren! Je bent alleen maar met de wedstrijd bezig, word relaxed!"

Chantal wil graag van Aäron weten van wie hij graag nog een nummer zou willen zingen: "Van Demar, best wel een goede zanger."
Chantal: "Ehm, wie is dat ook alweer?"
Aäron: "Als het goed is komt hij uit London of zoiets."
Chantal: "O god, jij weet ook niet precies waar hij vandaan komt."

Christon is blij dat hij in deze tijd leeft: "Stel nou dat ik in de jaren ''50 was geboren, dan had ik helaas nooit kennis gemaakt met het fenomeen ... Harm! SMS Harm naar ..."
Henkjan ziet een ontevreden Christon bij Chantal staan: "Waar je niet tevreden, denk ik, mee bent is de intonatie. Je zat een paar keer noten te zingen die helemaal niet helemaal bedoeld waren in dat liedje, zeg maar."
Christon: "Ahum."
Henkjan: "Ja!"

Martijn, na het pittige jurycommentaar van Christon: "Vond je het terecht, de kritiek?"
Christon: "Ja, ik zag deze aankomen."
Martijn: "Je zag 'm al aankomen, om de hoek al?"
Christon: "Ja, daar kwam ie vandaan!"

"De jaren '50/'60 betekent voor mij dat hele zoete, kleurrijke, dat suikerspinachtige en dat mag wel meer ... meer kleur enzo in Nederland!" Angelique legt uit wat ze mist in Nederland.

Angelique geniet nog elke dag van het Idols avontuur: "Ik heb erg naar m'n zin, dat wil ik gewoon nog even zeggen. Ik vind dit zo heerlijk gewoon om dit te doen en het publiek, het is gewoon lekker om te zingen. En soms in je overenthousiasme, vergeet je je tekst wel eens."
Maar Chantal legt haar het zwijgen op: "Nee dat moet je niet zeggen, dat hoort Jerney dan meteen altijd!"
Het is Eric echter die als eerst aan het woord komt: "Het was mij eerlijk gezegd niet opgevallen, dat komt omdat ik zat te genieten!"
Martijn vangt Ellen op na haar optreden: "Je was nog zo bang dat het helemaal mis zou gaan met de kleding."
Ellen: "Niet zeggen!"
Martijn: "En het is niet gebeurd hè!"
Ellen: "Nee!."
Martijn: "Dan laten we het daar verder bij."
Maar Jerney laat zich niet de mond snoeren: "Ik kan wel raden wat. Het zou helemaal niet slecht zijn trouwens, trek je een hoop publiciteit mee!"

"Het lijkt wel of je eerst de marathon hebt moeten rennen om hier voordat je hier op het podium mocht komen, want het leek net of je buiten adem was!" Henkjan heeft nog wel wat op- en aanmerkingen over het optreden van Raffäela.

Christon kan er niet tegen dat bij de opnames mensen nep-bakkebaarden krijgen aangemeten: "Dat is voor mietjes die zelf nog geen baard kunnen laten staan!"