Column

Wat is de kracht van Idols?

Jerry Klaagzang
Een derde seizoen is van start gegaan en iedereen heeft het er weer over. Mensen op straat, collega’s, op school, en allerlei tv-programma’s besteden er  aandacht aan. En zeker niet alleen positief! De meest gehoorde zin na 2 auditieronden is dat de jury geen respect toont voor de kandidaten en dat ze afgeblaft worden. Maar is dat wel zo, en is dat misschien wel terecht? En zo ja, wie bepaalt dat, waar ligt die grens dan? Ik ben erachter dat die grens voor iedereen anders is. Neem nou bijvoorbeeld kandidaat Pim, die het ‘ave Maria’ zong. Alleen bij de keuze van dit liedje al, moest ik al lachen. Men is op zoek naar een popidool. Zie jij een Justin Timberlake dit nummer al zingen? Oké, oké ik geef het toe: Pim heeft wel degelijk zangkwaliteiten, want het klonk niet verkeerd. Maar wel jammer dat hij na 10 keer ‘ave maria’ de tekst kwijt was. Is het dan terecht dat er  negatieve opmerkingen gemaakt worden over zijn auditie? JA! Hard, maar eerlijk. Daar zijn deze auditieronden toch voor?

Maar nu blijkt Pim, volgens bronnen, een lichte verstandelijke handicap te hebben. Dan weer de vraag: is het terecht dat er negatieve opmerkingen gemaakt worden over zijn auditie? En ineens blijkt die ‘ja’ niet voor iedereen meer zo vanzelfsprekend. Hoezo dan? Moet je iemand  met een verstandelijke handicap dan anders behandelen? Ik denk dat mensen met een handicap dat helemaal niet zouden willen. De achtergrond van deze jongen was niet bekend bij de jury, maar dan nog vind ik dat de jury niet te ver is gegaan. Na 2 edities van idols weet je wat je kunt verwachten bij de audities. Dat is mijn grens, discussie gesloten wat mij betreft. Maar de media schrijft er weer graag over. En zeker niet alleen positief. Maar ja, ook negatieve aandacht trekt kijkers. En ineens realiseer ik me:
dat…is de kracht…van idols…grrrrrrrrw

Geef je mening over deze column op ons forum